Dima był znany jako szkolny łobuz. Zawsze wiedział, z kim pogrywać, kogo przestraszyć, a kogo upokorzyć.

Miał w zanadrzu żarty i śmiech, na które zasługiwał za swoje wybryki. Zawsze wybierał tych, którzy wydawali się niezdolni do walki.

Jedną z takich ofiar, jak sądził, była Katia. Była cichą dziewczyną, która prawie nigdy nie angażowała się w szkolne kłótnie, woląc czytać książki lub siedzieć w kącie.

Nie była bystra, nie zwracała na siebie uwagi, a to tylko podsycało zainteresowanie Dimy.