Znam moją żonę od szkoły, uczyliśmy się razem od piątej klasy i razem ukończyliśmy szkołę, na balu maturalnym nawet wyznałem jej miłość, ale nie otrzymałem od niej wzajemności.

Potem bardzo się wycofałem, a spotkania z dziewczynami zeszły na dalszy plan. Wstąpiłem na uniwersytet i rzuciłem się w wir studiów, a po ukończeniu studiów otrzymałem dyplom z wyróżnieniem.

Kiedy byłem na uniwersytecie, co roku chodziłem do szkoły na zjazd, mając nadzieję, że zobaczę swoją pierwszą miłość, ale ona nie przyszła. Jedna z moich koleżanek powiedziała mi, że wyjechała, aby mieszkać i uczyć się w innym mieście. Po studiach miałem szczęście i niemal od razu znalazłem dobrą pracę, moja kariera szybko nabrała rozpędu i trzy lata później byłem już kierownikiem działu w swoim przedsiębiorstwie.

Oczywiście w tym czasie miałem jakąś relację z dziewczynami, ale nie wszystko było takie samo, bo gdzieś w głębi mojego serca była ona, ta jedyna pierwsza miłość.

A kiedy przyszedłem do szkoły na kolejne spotkanie absolwentów, nie mogłem uwierzyć własnym oczom, ona była przede mną, coś zatrzepotało w mojej piersi. Po spotkaniu ja i moi byli koledzy z klasy postanowiliśmy kontynuować komunikację w kawiarni, a ona poszła z nami. Tam porozmawialiśmy, powiedziała mi, że po studiach coś jej nie wyszło w pracy i zdecydowała się wrócić do rodzinnego miasta. Podczas rozmowy rozgorzały między nami uczucia, zdałem sobie sprawę, że nie mogę jej już stracić.

Zaczęliśmy się spotykać, byłem w siódmym niebie, a potem poprosiłem ją, aby została moją żoną, a ona się zgodziła. Zaczęli mieszkać w moim mieszkaniu, które wynajmowałem w centrum miasta, pensja pozwalała mi na wygodne utrzymanie i mówiłem jej, żeby nie spieszyła się ze znalezieniem pracy.

W zasadzie byłem szczęśliwy, że moja żona była gospodynią domową; w domu zawsze było pyszne, świeże jedzenie, czystość i porządek. Na początku wszystko było w porządku, ale potem zacząłem zauważać, że kiedy wracałem z pracy, była cały czas zmęczona i praktycznie nie zwracała na mnie uwagi.

W mojej głowie pojawiły się wątpliwości, co by było, gdyby mnie nie pokochała i została moją żoną dla pieniędzy. Oczywiście ciągle wyrzucałam z głowy te złe myśli, jednak gdy zaczęły się one stale powtarzać, stwierdziłam, że muszę dowiedzieć się, co się dzieje, jednak aby uniknąć skandalu, a może się całkowicie myliłam, zainstalowałam ukryta kamera w mieszkaniu, którą zamówiłem z Chin.

Jakże się myliłem, po pracy odebrałem żonę z domu, kupiłem jej przepiękny bukiet kwiatów i zabrałem do drogiej restauracji, gdzie wszystko opowiedziałem i ku mojemu zaskoczeniu tylko się uśmiechnęła i pocałowała mnie, mówiąc, że to ja najlepszą rzeczą w jej życiu.