W noc poślubną, gdy w pokoju ledwo dogasały świece, a wokół panowała cisza, Anna usiadła na skraju łóżka i czekała na męża. Wchodząc do pokoju, Władimir wyglądał na dziwnie skoncentrowanego. Zamiast oczekiwanych słów miłości i czułości, chłodno oświadczył: „Sprzedałem twoją niewinność”. Anna zamarła, nie wierząc własnym uszom, a potem poczuła, jak ziemia znika jej pod stopami. Nie rozumiała, czy to żart, czy okrutna prawda.

Słowa Władimira odbijały się echem w jej głowie, a on, nie odrywając od niej wzroku, wyjaśniał, że jej niewinność została sprzedana nie zwykłej osobie, ale bardzo wpływowej i niebezpiecznej osobie. Był to człowiek, którego znali wszyscy w ich kręgu, a którego imię budziło strach i szacunek. Anna była zszokowana, gdy dowiedziała się, że był to ten sam mężczyzna, który wielokrotnie odwiedzał ich dom jako gość i którego zawsze postrzegała jako przyjaciela rodziny.

Wiadomość, że jej dziewictwo zostało sprzedane, szybko rozeszła się wśród osób, które znały tę parę. Krewni i przyjaciele byli zszokowani, gdy dowiedzieli się, komu dokładnie Władimir sprzedał najcenniejszą rzecz, jaką posiadała jego żona. Okazało się, że ten człowiek był starszym partnerem biznesowym Władimira, okrutnym i bezwzględnym oligarchą, znanym ze swoich mrocznych romansów i powiązań z przestępczością.

Anna poczuła się zdradzona i zniszczona. Nigdy nie sądziła, że ​​jej własny mąż był zdolny do takiego czynu. Szok wywołany tym, co się wydarzyło, zastąpiła determinacja w walce o wolność. Anna szybko zdała sobie sprawę, że ma w rękach większą władzę, niż myślała, i postanowiła zemścić się na obu mężczyznach, niszcząc ich życie, tak jak oni próbowali zniszczyć jej.