Freya była podekscytowana rozpoczęciem nowego życia z George’em w bajkowej posiadłości jego rodziny.

Zaraz po wprowadzeniu się pokojówka Valerie rzuciła Freyi chłodne spojrzenie, a później zostawiła jej wskazówkę dotyczącą sekretnego życia George’a w formie wiadomości na swoim telefonie: „Zajrzyj do szuflady swojego męża.

Lewy górny róg. A potem BIEGNIJ!”

W szufladzie Freya znalazła listy miłosne i klucz.

Listy pisał George do kobiety o imieniu Helen. Ujawniają one głęboko zakorzenioną w nim miłość i plany na wspólną przyszłość.

Ostatni list został wysłany zaledwie trzy dni przed oświadczynami George’a Freyi.

Klucz zaprowadził Freyę na zakurzony strych, na którym znajdowały się zdjęcia George’a i Eleny, w tym zdjęcie USG ich nienarodzonego dziecka.

„Elena jest moją siostrą” – wyznała Valerie.

Wyjaśniła, że ​​George opuścił Elenę, gdy dowiedział się, że ich dziecko ma zespół Downa, ponieważ uważał ją za ciężar.

Siostra George’a potwierdziła, że ​​strych był jego ulubionym pomieszczeniem.

Freya, przy wsparciu Valerie, skonfrontowała się z rodziną George’a.

„Czy to prawda?” zapytał ojciec George’a.

Milczenie George’a było wymowne.

Rodzina szybko się rozpadła: George został wydziedziczony, a jego majątek rozdzielono między Helen i ich dziecko.

Freya otrzymała rozwód i majątek przeznaczony dla George’a.

Dochód z imprezy przeznaczyła na założenie fundacji dla dzieci niepełnosprawnych, którą prowadziła Valerie, a wspierała matka George’a.

Freya wykorzystała swoje złamane serce, by podjąć misję niesienia pomocy innym, przemieniając druzgocące odkrycie w pozytywny rezultat.